رويكرد خردمندانه به شرايط اقليمي ، طبيعي ، فرهنگي ومحيط زيست و كاربرد بهينه مصالح ساختماني دردسترس ، درطول ساليان متمادي سبب گسترش شيوه معماري خاص نظير سقف حلبي و شيرواني دراين روستا ومنطقه شده است . اگر چه روند نابودي ساختمانهاي برآمده ازاين شيوه خاص معمار ي با هجوم نسنجيده مصالح ساختماني جديد وتقليد از شيوه هاي معماري غير بومي چند ساليست كه آغاز شده است اما درروستا هاي منطقه ازجمله روستاي پاجی نمونه هايي از اين معماري به جا مانده از گذشته را مي توان بازشناخت . ازمهمترين ويژگي هاي اين نوع معماري ، ساختمانهاي خشي وگلي و مصالح بومي مي باشد .
اكثر سكونتگاه از نوع خود جوش مردمي – محلي بطور غير اصولي وبدون توجه به ضوابط و معيارهاي متي صورت گرفته است . اجراي غلط بسياري از جزئيات معمار ي ازجمله پي سازي ، ديوارچيني ، استفاده از تيرچه هاي باربر ضعيف و نامناسب ، عدم به كارگيري مصالح با دوام و … جان ساكنين را درمواقع بروز سوانح احتمالي ( زلزله ) تا حدودي مورد تهديد قرار ميدهد . اما برخلاف دوره قديم ، امروزه شكل گيري مساكن جديد درروستا ازعواملي به غير از عوامل طبيعي ونوع معماري متاثر گرديده اند چنانچه واحدها ي مسكوني اغلب بصورت قطعات تفكيكي كوچك بوده و جنس آنها از نوع فلز و بلوك سيماني و بتوني و اكثرا داراي حصار و دروازه مي باشند